Gallipoli

Gelibolu, also known as Gallipoli (from Greek: Καλλίπολις, kallipolis, “beautiful city”), is the name of a town and a district in Çanakkale Province of the Marmara Region, located in Eastern Thrace in the European part of Turkey on the southern shore of the peninsula named after it on the Dardanelles strait, two miles away from Lapseki on the other shore.

The Macedonian city of Callipolis was founded in the 5th century B.C. It has a rich history as a naval base for various rulers. The emperor Justinian I fortified Gallipoli and established important military warehouses for corn and wine there, of which some Byzantine ruins can still be seen. After the capture of Constantinople by the Latins in 1204, Gallipoli passed into the power of Venice. In 1294 the Genoese defeated a Venetian force in the neighbourhood. A body of Almogavars, under Roger de Flor, established themselves here in 1306, and after the death of their leader massacred almost all the citizens; they were vainly besieged by the allied troops of Venice and the Empire, and withdrew in 1307, after dismantling the fortifications.After the city’s defenses were damaged in earthquake, it was conquered by Turks in 1354 and became the first part of the Ottoman empire in Europe. Bayezid I (1389–1403) built a castle and tower there which can still be seen. In 1416 the Venetians under Pietro Loredan defeated the Turks here. Gallipoli is the site of “tombs of the Thracian kings”,which refers to the graves of the Islamic writers Ahmed Bican (died 1466) and his brother Mehmed Bican (died 1451).

In 1854 the town was occupied by the allied French and British armies during the Crimean War who strengthened the defensive constructions from 1357. Many soldiers died there of cholera and are buried in a local cemetery. The guns of Gallipoli guarded the sea of Marmara until 1878 when more fortifications were built when the Russians threatened to take possession of Constantinople. Gelibolu was the original center of Kaptanpaşa Eyalet; between 1864 and 1920 the town was the sanjak center in Edirne vilayet. In 1904 the Greek bishopric of Kallipolis was promoted to a metropolis and is listed under the Ecumenical Patriarchate of Constantinople.

The Bulgarian Army threatened Gelibolu during the First Balkan War and advanced to Bolayır in 1912. During the First World War the peninsula and the town were witness to a series of memorable battles (see Gallipoli Campaign). The town was occupied by Greeks between 1920–1922, and finally returned to Turkey in 1923 under the Treaty of Lausanne. Like the island Imbros off the western shore of the peninsula, Gallipoli had had a majority of Greek inhabitants prior to WWI and thus was exempted in article 2 from the Convention Concerning the Exchange of Greek and Turkish Populations (1923). Between 1922 and 1926 the town was a provincial center and the districts of Gelibolu, Eceabat, Keşan (Enez became part of Keşan before 1953) and Şarköy.

Budva’dan Bodrum’a deniz, kum, güneş ve tarih bir ortada

Çocukla Seyahat’in bu ay bir yurtiçi ve bir yurtdışı olmak üzere iki farklı rotası var; Bodrum ve Karadağ, Budva. Yaklaşık 2 ay evvel temelli olarak Bodrum’a taşındık. Şimdi hem kalabalık hem de sıcaklar başlamadan Lorin’le yarımadayı keşfe çıktık. Karadağ, Budva rotasıysa vizesiz, 12 bin liranın altında bütçesiyle, deniz, kum, güneş tatili vaat eden bir seçenekti. Pronto Tour’un davetiyle 3 gece 4 gün Budva’yı gezdik. Burada pasaport ve çocukla yurtdışı çıkışına bir parantez açmak istiyorum. Şayet çocuğunuz küçükse ve MEB’e bağlı rastgele bir kreşe gidiyorsa yalnızca defter bedeli ödeyerek 5 yıllık pasaport çıkarabilirsiniz. Karadağ, çocuğun yanında başka ebeveyni olmadan ülkeye girişine müsaade veriyor. Ülkelerin farklı uygulamaları var. Kimileri başka eşten muvafakatname istiyor; anne-çocuk; baba-çocuk çıkılacak seyahatler öncesinde gideceğiniz ülkenin konsolosluğundan bilgi alın.

Anne-kız oyuncak alışverişinde…

Dönelim Budva seyahatimize… İstanbul’dan Podgoritsa’ya yaklaşık 1 saat 20 dakika uçuyorsunuz ve buradan yeniden yaklaşık 1 saat 15 dakika daha otobüs seyahatiyle Budva’ya varıyorsunuz. O denli harikulade bir tabiatı var ki yol uzunluğu izleyeceğiniz köylere ve görüntüye doyum olmuyor. Müddet olarak İstanbul’dan Ege’ye gitmekten bir farkı yok. Fakat tatil bütçesi olarak bu yıl Ege kıyılarıyla kıyaslayınca epey uygun. Gidiş-dönüş uçak bileti, 4 yıldızlı otelde konaklama ve kent tipi ödediğiniz fiyata dahil.

TARİHİ SURLAR PLAJA AÇILIYOR

Pronto Tour’un her güne farklı bir gezisi var. Karadağ’ın bir başka ünlü kenti Kotor’a, Tivat, Perast ve Balkanlar’ın en büyüğü olan İşkodra Gölü’ne giden ekstra cinslere katılabilirsiniz. Ben Lorin’le çok yorulmak istemediğimden yalnızca Budva’yı görmeyi tercih ettim. 3 gece 4 gün kenti gezmek için kâfi, biraz daha denizin tadını çıkarayım ya da yakın başka kentleri görelim diyorsanız haftalık tipleri da seçebilirsiniz.

Budva’da eski kentinin olduğu bölgenin ismi Stari Grad. Sokaklarında dolanırken birden bir surun içinden geçip kendinizi plajda buluveriyorsunuz. Mayonuzu içinize giymenizi ya da
yanınızda taşımanızı tavsiye ederim. Stari Grad’ı gezmek, tarihi kale ve kiliselerini dolanmak da dahil azamî yarım gününüzü alır. Labirenti andıran daracık ve kıvrımlı sokakları, ikramlık eşya dükkânları, kafeleri ve restoranlarıyla kentin en tanınan, en turistik yeri.

İşte ücretsiz dondurma hazinesinin bileti.

Lorin puseti olmadan 13 bin adım attığı gün yorgunluktan isyan edip yere oturmuştu. Son bir heves kaleyi de gezebilmek için kalede hazine oyunu uydurdum. “İçeride bir hazine varmış, bu bir müsabaka, şayet bulursak ödül olarak tüm dondurmalar fiyatsız olacakmış” dedim. Gücünün tekrar nasıl yerine geldiğini anlatamam. Kale içinde koşturup durdu, ben de içeri girerken aldığımız bilet-kartı kütüphaneye sakladım. Buldu ve kartı kapıp “Dondurmaa” diyerek güvenliklere koştu. Sonuç olarak siz benim yaptığım yanılgıyı yapmayın ve bebek otomobilinizi kesinlikle yanınıza alın.

Eski kentin meydanında yaz uzunluğu akşamları çeşitli şenlikler düzenleniyor, gitmeden internetten denetim edin. Kentin geri kalanı da Adriyatik’e bakan Mogren ve Slovenska olarak ikiye ayrılan uzun kıyı şeridinden oluşuyor. Burada kafeler, restoranlar ve çocuklar için oyun alanları var. Geceleri denize girenler, dans eden gençler, koşturan çocuklarla her daim hareketli. Lakin tüm kentte pazar günü birkaç restoran ve büfe hariç her yer kapalı. Gereksinim ve alışverişinizi aman pazar gününe bırakmayın, sonra bizim üzere AVM’nin kapısında kalakalırsınız.

Şehrin turist yükünü öteki Slav halkları oluşturuyor. Karadağ’da da Sırpça ve Hırvatça karışımı bir lisan konuşuluyor. Bağımsızlıklarını 2006’da ilan ettikleri için şimdi geliştikleri söylenemez ancak pak ve inançlı bir kent. Halk ve çalışanlarsa son derece gergin!

Yabancı lisanınız yoksa hiç kaygı etmeyin zira onların da yok. 5 dakika sandviçteki tavuğu çıkarıp yalnızca kaşar peynirli hale getirmelerini istediğimi anlatmaya çalıştıysam da sonuçta peynirsiz ve tavuklu bir sandviçle baş başa kaldım. Zati şayet et yiyor ve seviyorsanız bu seyahatte bize katılan benim grup, Lorin’in yol arkadaşı Gülay Barbaros Altan’ın tavsiyesiyle gittiğiniz her yerde balık ve deniz eserlerini tercih edebilirsiniz. Denizin kıyısında yaşayıp bunu da mutfaklarında değerlendirmeyi düzgün biliyorlar. Yediği her deniz mahsulünden son derece şad kaldı Gülay. Ayrıyeten mutsuz olmamak için euro’yu liraya çevirmeyi bırakmak gerekiyor. Euro üzerinden kendinize günlük bir bütçe ayırmak mantıklı.

4 yaşındaki minik gezginimiz Lorin otelin taşlık plajında oyunlar oynadı.

DENİZ SICAK, DAĞLAR KAPKARA

Turunuzu yarım pansiyon seçerseniz size bir öğle yemeği kalıyor, o da kişi başı 7-10 euro ortası hoş bir yemekle taçlanıyor. Öteki Avrupa ülkelerine nazaran çok ucuz değil, lakin kaliteli yemek mümkün.

Şehirde Türk turist sayısı da epey fazla. Lorin geçen yılki Mısır seyahatinden sonra burada da Türkçe konuştuğunu duyduğu insanların yanına “Ben Türkçeyim” diye bağırarak koşmayı ihmal etmedi. Ve tüm yabancı lisanları İngilizce zannetmeye devam etti.

Deniz sıcaklığı çocuklar için ülkü. Birçok kıyı çakıl ve kum karışık. Dağlar nitekim kara ve dumanlı. Tabiatı harikulade. Dağların ortasında denize girmek epey keyifli. Su sporları yaygın. Çokça parasailing var ve kara dağların akabinde yamaç paraşütü de yapılıyor.

Biz bir gün otelimizin önünden kalkan tekneye binerek 5 dakika uzaklıktaki Sveti Nikola Adası’na (Hawaii Adası) yüzmeye gittik. Anakaraya ufak bir toprak kesimiyle bağlı olan Sveti Stefan Yarımadası’nı ise lakin tekneyle dışarıdan görebildik. Aslında kentin tarih açısından en kıymetli yerlerinden biri burası. Bir devir 12 ailenin yaşadığı kasabada Sırbistan Kraliçesi’nin yazlık meskeni de varmış. Şimdilerde ünlü bir otel zincirinin derece lüks bir tatil köyü. Fakat üzülmeyin, Hawaii olarak isimlendirdikleri Sveti Nikola da hoş bir gün geçirmek için çok sempatik bir ada. Bir restoran ve 3-4 tane barı olan adada deniz çok hoş lakin suyun içi taşlık ve yosun sebebiyle kaygan, yanınıza deniz ayakkabınızı almayı unutmayın. Tekneyle adaya gidip dönmek 5 euro, çocuktan da para alıyorlar. Adada şezlong ve şemsiye 15 euro. Lakin havlunuzu serip yayılmak fiyatsız. Hayli keyifli bir gündü, adaya geçin derim.

KADIN SÜRÜCÜLÜ TAKSİ SEÇİN

Bir taksi sorunu var bu kentte. İstanbul üzere değil, çabucak taksi bulabiliyorsunuz lakin özel taksiler otellerin yakınında fazlaca oluyor, bilmeden biniyorsunuz ve yaklaşık üç katı bir fiyat ödüyorsunuz. Üzerinde ‘Palmi’ yazan taksiler pak ve olağan tarife, üstelik sürücülerin birden fazla bayan ve seyahat sonunda taksimetreden fiş çıkıyor, ödeyeceğiniz fiyat aşikâr. Kısa yola da isyan etmiyorlar. Bir not da içinde 500 GB yüklü olan turist internet paketlerine düşmek isterim. 10 euro verip, bir çizgi alıp
500 GB internetle tatilinizin tadını daha da rahat rahat çıkarabilirsiniz.

GEZİ NOTLARI

– Stari Grad’daki tüm kiliseler akşam açık olduğundan gündüz yerine akşam serinliğinde gezmek âlâ bir seçenek olabilir.

– Tarihi yapıları gezmeyi seviyorsanız, kent merkezinden biraz uzaklaşmayı göze alarak Podostrog, Duljevo, Praskavica, Rustovo ve Stanjevici manastırlarını görebilirler.

– Mogren Plajı’na giden yolda karşınıza çıkacak Dans Eden Kız Heykeli ile Antik Roma mezarları kentin yakın ve uzak tarihinin görgü şahitlerinden.

 

HAZIR TRAFİK SIKIŞMAMIŞKEN…

Budva tatilimizin akabinde tekrar Bodrum’dayız. Hazır trafik sıkışmamış, sıcaklık 26-28 ortası değişiyorken dilediğimiz koya gidebiliyoruz. Bizim beğenilen beldemiz Torba. Konaklamıyorsanız bile şahane otellerdeki restoran ve plajlara dışarıdan girebiliyorsunuz. Fiyat olarak daha makul olan belediyenin Torba Cafe’sine gidebilirsiniz, lakin gün uzunluğu şezlong savaşları var. Bir öteki seçeneğinizse kıyı uzunluğu sıralanmış balık restoranlarının iskeleleri. Burada da favorimiz Mercan Restoran. Hasret Hanım’ı bulun, gerisini ona bırakın. Hem fiyatları makul hem de hoş bir servisi var. Akşamüzeri Torba’nın bütün çocukları hatta Bodrum’un öteki bölgelerinden birçok çocuk Babun Çocuk Kitapçısı’nda buluşuyor. İçinde her çeşit çocuk kitabı, önünde tatlı bir parkı var. Hafta sonları farklı atölyelere mesken sahipliği yapıyor. Kafesinde ağaçların altında dinlenmek güzel bir seçenek.

Çocukların doyasıya eğlenmesi için Bodrum’daki en âlâ adreslerden biri yeniden Torba’daki Vogue Supreme Hotel’in içindeki Candyland. Devasa aquapark’ı, dalga havuzları, Bodrum’a girişte herkesin dikkatini çeken dönmedolabın da olduğu lunaparkı ve küçük diskosuyla Candyland çocuklar için adeta bir cennet. Hem otel konuklarına hem de dışarıdan ziyaretçilere açık. Öncesinde rezervasyon gerekli.

Torba’da konaklayacaksanız veiyi bir yemek, hoş bir plaj istiyorsanız en düzgün alternatif Susona Bodrum, LXR Hotels &Resorts. Çocuklu aileler için Family Beach isminde başka bir plaj var ve otelin ısıtmalı havuzlarından biri olan infinity pool’u kullanabiliyorsunuz. Oteldeki herkes çocuklarla çok ilgili. Lorin biz sarfiyat gitmez havuza girdi ve neredeyse tüm gün çıkmadı. Cankurtaran olarak çalışan bir ablası çabucak suya girerek Lorin’le ilgilendi hatta yüzmeyi öğretti. Bana da lokal ve gurme lezzetlerini harmanlayan imza restoranı Malva’da, executive şef Necmi Ağaç’ın mikrolokal lezzet anlayışıyla hazırladığı yemekleri tatmak için fırsat doğdu. Öbür restoranlarında da vegan ve organik seçenekler var. Deniz ve havuzdan yorulan Lorin uykuya daldığında Frankie Beach Club’da DJ müzik eşliğinde eğlenceli birkaç saat geçirdim, ne palavra söyleyeyim çocukla tatilde kendinize de vakit ayırmak işin bonusu oluyor. Susona’nın Frankie Beach’ine ve bünyesindeki restoranlara rezervasyonla günübirlik girmek mümkün.

Bodrum’da bu yaz da otellerin içinde sanat galerileri açılıyor. Hem çocuk hemsizin için uygun bir aktivite. Susona’daki Frank Arka Studio bunlardan biri. Fransa merkezli dünyaca ünlü sanat galerisi Perrotin Gallery, yaz uzunluğu Bodrum Loft’ta sanatseverlerle buluşuyor. METT Hotel’deki Nine Cloud standı, Anna Laudel Bodrum’daki Daniele Sigalot’nun ‘Around the WORD’ isimli şahsî standı de görebileceğiniz öbür sanat yapıtlarından yalnızca birkaçı.

 

CENNET VE KARAİNCİR

Bodrum’da nerede konakladığınız çok kıymetli değil, aracınızla ya da dolmuşlarla her koya rahatlıkla gidebilirsiniz. Bizim favori koyumuz Cennet. Deniz kıyısı yumuşacık kum. Çocuklar için ülkü sığlıkta, biraz açılırsanız koyun ismini nereden aldığını anlıyorsunuz. 5-6 metre tabanı görmek ve dağların ortasında yüzmek insanı hakikaten cennette hissettiriyor. Küçük bir işletme var. Şezlong 100 lira. Tost 40, limonata 30 lira. Otopark fiyatsız. Dilerseniz kendi sandalyelerinizle de gidip fiyat ödemeden denize girebilirsiniz.

Çocukla gidilebilecek bir başka deniz seçeneğiyse Akyarlar’daki Karaincir Plajı. Ne yazık ki burada halk plajı ismine pek yer kalmamış. Uygun fiyatlı beach’ler üzere değerli olanlar da var, seçim sizin. Pırıl pırıl bir suyu ve altın sarısı kumu var. Lakin denizin suyu soğuk. Bodrum’da Mavi Bayraklı 67 plaj var, münasebetiyle denizi gördüğünüz anda üstünüzü çıkarabilirsiniz fakat tekrar de en güzeline gideceğiz üzere bir savınız varsa Mazı Köyü’ndeki Hurma Sahili’ni es geçmeyin. Ağaçlarla dolu bu köyü bitirdiğinizde karşınıza masmavi bir deniz çıkıyor. Ufak birkaç pansiyon var. Tam baş dinlemelik. Su sıcak lakin denizi taşlık. Son olarak önereceğim deniz elbette İçmeler. Kumbahçe’deki İçmeler’in suyu o kadar soğuk olmasına karşın içinden çıkmak istemiyorsunuz. Aspat Koyu’nu da tavsiye edecektim lakin biz gittiğimizde bir otel koyun etrafını çevirmişti. İçeri giriş için kişi başı 1.000 lira istiyorlardı. Üzgünüm, Bodrum’un en hoş koylarından Aspat artık halka kapalı.

Deniz sonrası kıyı yürüyüşlerinde Bodrum’un her beldesinde kesinlikle bir çocuk parkı bulursunuz. Bodrum Kalesi’ni hazine oyunu sistemiyle gezmek de eğlenceli olacaktır.

Alp Alper’in ‘Gökyüzünden Türkiye Air’ kitabı çıktı… Yalnızca kamera değil fotoğrafçı da uçtu

Ankaralı fotoğrafçı ve gezgin Alp Alper’in bu dördüncü kitabı. Birinci çalışması ‘1000 feet’ten TÜRKİYE’ Yunanistan’da basılmış, akabinde da Türkiye’de. İkinci kitabı ‘Dreamscape TURKEY’ ve üçüncüsü de ‘4 Mevsim İSTANBUL’. Son kitabı ‘Gökyüzünden Türkiye Air’ı geçen ay yayımlayan Alp Alper’le buluştuk.

Alper, ‘Gökyüzünden Türkiye Air’ kitabında ülkemizin hoşluklarını uçarak fotoğrafladı.

Tutkusu yalnızca fotoğraf değil, gökyüzü… 1992’de Türk Hava Yolları’nda başlayan uzun bir yöneticilik mesleği var. Kokpitlerde kısa bir müddet çalışmış lakin yeryüzünü üstten görmenin hazzını bir kere alınca peşini bırakmamış. Artık uçak, helikopter, gyrocopter demiyor, hepsiyle uçup fotoğraflar çekmeyi sürdürüyor. Yeni kitabı ülkemiz için pahalı bir arşiv, bilhassa son devirde hızlanan global ısınma üzere etraf sıkıntıları nedeniyle birçok doğal güzelliğimiz yok olup giderken… Kimileri da
insan elinden kurtulamıyor. O denli ki bu kitabı bitirene kadar birçok doğal ve tarihi güzelliğimiz yok olmuş.

‘Gökyüzünden Türkiye Air’ kitabının sunuş yazısında öyküsünün nasıl başladığını da şöyle anlatıyor Alper: “Bazen yolda yürürken gözünüz birden uçan bir kuşa takılır. Tahminen bir martı, tahminen bir güvercin, tahminen bir serçe, tahminen de bir kumrudur o… ‘Ben de keşke uçabilseydim ve kuşlar üzere özgürce yeryüzüne gökyüzünden bakabilseydim’ dediğiniz oldu mu hiç?

Mağlova Kemeri-Eyüpsultan/İstanbul

Bu niyetle başladı bende her şey, öykümün başladığı üzere…”

– Ülkemizde foto-kitap hazırlamak hayli maliyetli, dördüncüyü çıkarmak büyük muvaffakiyet, kutlarım. Bu kitapların öyküsü nedir?

Projelerimin en süratlisi 6,5 sene sürüyor zira dediğiniz üzere çok maliyetli ve düzgün takımlarla çalışmanız gerekiyor. Uçmak ve tıpkı anda fotoğraf çekmek yeterli bir tecrübe ve deneyim gerektiriyor. Birinci kitabımı o periyot vazife yaptığım Atina’da bastırmıştım. Son kitabım ‘Gökyüzünden Türkiye Air’ kitabım için de
7 yıl boyunca tekrar sponsor olmadan çalıştık. Ülkemizin tarihi ve doğal hoşluklarını farklı bir açıdan fotoğraflamayı hedefledik ve tüm zorluklara karşın kitabı tamamladık.

Ağrı Dağı

– Ortada kazalar da atlatmışsınız…

Doğru, iki defa vefattan dönsek de yolumuzdan asla dönmedik. Bu son kitaba kadar hiç sponsorumuz da olmamıştı ancak baskı etabında Duyar Vana CEO’su Faruk Çizmecioğlu’nun takviyesiyle kitabımızı basabildik.

– Drone’la çekilen fotoğraflara alışığız lakin sizinki apayrı. Siz uçarak fotoğraf çekiyorsunuz, anlatır mısınız biraz ayrıntılarını?

Ben bu durum için her vakit “Drone çıktı, mertlik bozuldu” diyorum. Bizim uçtuğumuz hava araçları Cessna 172, ultralight, microlight, paragliding, paramotor, helikopter ve gyrocopter. Hepsiyle uçmak ve fotoğraf çekmek çok zevkli fakat helikopter en uygunu,. doğal helikopter fiyatını saymazsak. Son 5 yıldır gyrocopter ile uçuyorum ve bu hava aracından Türkiye’de etkin olarak kullanılan 6-7 tane var. Bu uçuşlarda genelde jeolog Mustafa Yavuz Hocamla uçuyoruz ve havadan tahliller de yapıyoruz.

Ayasofya-Sultanahmet, Fatih/İstanbul

– Asıl maliyet uçmak sanırım…

İşte bu bizim en büyük yaramız. 2000’lerden bugüne Türkiye için çalıştığımız bu projeler için bir tane bile ana sponsor bulamadık.

– Tüm Türkiye’yi uzun bir müddette gezdiniz, birtakım fotoğrafladığınız yerler artık yok, onları sıralar mısınız, nereler, nasıl yok oldu?

23 yıllık gökyüzü serüvenimiz içinde yok olan yerler o kadar arttı ki… Kimilerini sayayım: Hasankeyf, Meke Gölü, Allianoi Antik Sıhhat Kenti, Tuz Gölü’nün bir kısmı ve zelzelede yıkılan Antakya. Bunlar yok olmadan evvel fotoğrafladığımız ve kitabımda yer alan kareler. Maalesef bugün yalnızca fotoğraflarda kalan bu yerlerin dışındaki doğal ve tarihi hoşlukları de korumazsak hepsi vakit içinde yok olacak.

Küçüksu Kasrı-Beykoz/İstanbul

– Bugüne kadar 70 ülke görmüş bir gezginsiniz. Hobinizi işe çevirip rehberliğe de başlamışsınız, nerelere gidiyorsunuz?

Pandemide meskende kaldığımız devirde turizm ve rehberlik eğitimi aldım. Akabinde katılanların fotoğraf çektiği, daha az bilinen noktalara tipler götürmeye başladım.

Atatürk Barajı-Bozova/Şanlıurfa

– Kitabı nereden, nasıl satın alabiliyoruz?

Penguen ve BKM kitapevlerinde satılıyor. bulamayanlar bana @alp_alper_ Instagram hesabımdan yazabilir, imzalı gönderebilirim.

GEZİ LİSTENİZE EKLEYİN…

70 ülkeyi gezen Alp Alper kendisi üzere seyahat ve fotoğraf tutkunu gençlere yurtdışında Socotra Adası, Yemen; Cape Town, Güney Afrika; Jawa ve Bali, Endonezya; Botswana ve Küba’yı gezmeyi öneriyor. Yurtiçinde de Dalyan (Muğla), Mardin, Şavşat (Artvin), Rize yaylaları ve Kapadokya’yı (Nevşehir) listelerine eklemelerini tavsiye ediyor. (Fotoğraf: Dalyan, Ortaca/Muğla)

Kız Kalesi-Erdemli/Mersin

Haziran 2023 sayımızdaki soruyu hakikat cevaplayarak ‘Saffet Emre Tonguç’la
Yerebatan Sarnıcı’nda Bir Gece’ çeşidi kazanan kişi Melike Erdönmez oldu. (Galešnjak Adası).
kitap, seyahat üzere mükafatlar verdiğimiz ‘Burası Neresi’ sorularımızı görmek ve yanıtlamak için
Hürriyet Seyahat’in Instagram adresi @hurriyet_seyahat’i takip edebilirsiniz.

Burada güneş yıl uzunluğu parlıyor…

Beni bu sefer yola çıkaran termal şifa sevdam. Mersin’in Mescitli Köyü’nden 9 bin yıldır şifalı sular çıkıyor. Roma devrinden kalma Mozaikli Hamam kükürtlü suyuyla meşhur. Yerelde bilinen bu suların şifası, bölgeye kurulan 5 yıldızlı turistik bir otelle dünya çapında kıymetini duyurma fırsatı buluyor. Mersin İçmeler’de, 450 dönüm arazi içindeki BN Hotel Thermal&Wellness, resort ve termali bir ortada sunan, tabiatla iç içe, büyük bir kompleks. Yemyeşil meyve bahçelerinin ortasından varıyoruz otele. Ödülleriyle karşılıyor bizi. QM Tourism Awards’dan Türkiye’nin en uygun QM SPA&Wellness Luxury mükafatını, Travelers’ Choise 2023’ten ise Tripadvisor Travelers’ Choice mükafatını almışlar bu yıl. Bu kadar kısa müddette alınan mükafatlar ve talep sayesinde yatırımın büyümesine karar verilmiş. Yoga ve wellness kampları için hazırlıklar başlamış. Yoga stüdyoları ve bungalov tipi konaklama seçenekleriyle daha da kapsamlı hale getiriliyor. Böylesine büyük ve hoş bir bahçenin, bu sessiz, huzurlu ortamın pahasını buluyor olmasına çok seviniyorum.

BN Hotel Thermal&Wellness

Odaya yerleşir yerleşmez soluğu SPA’da alıyorum. Ruhen ve bedenen dinlenmeye hazırım. Termal havuzlarda doğal kaynağından gelen su, rastgele bir karışıma uğramadan mineral zenginliğini koruyor. Bu şifalı suların romatizma, deri, kalp üzere birçok hastalığa da düzgün geldiği söyleniyor. Otelin açık havuzu ve aquapark’ı da çocuklu aileler için çok eğlenceli. SPA merasimim tüm modumu değiştiriyor. Yaz mevsimini uygunca hissettiren Akdeniz güneşinin altında otelin bahçesine hakikat yürüyoruz. Şeftali, kayısı ve erikleri kısmından toplayıp yiyoruz. Otelin mutfağından çıkan lezzetler, kendi topraklarında yetişen zerzevat ve meyvelerle hazırlanıyor. Her şey çok taze.

SPA’da güzelce dinlenince çevreyi gezmek için birinci durağımız tabiat mükemmeli Cennet Cehennem Obrukları oluyor. İsimlerini çok duymuş ve daima merak etmişimdir. Hayalimde bakir bir tabiatta, şiddetli yolları aşıp ulaşılan mistik bir yer canlanmıştı… Gerçekte çok da güçlü olmayan bir yolu var fakat mistikliği konusunda yanılmamışım. Müze Kart’la giriyoruz. Milyonlarca yıl evvel mağaraların tavanlarının çökmesi sonucu oluşmuş bu obruklar. İçine merdivenle inilebilen, en tabanında de bir mağara olan kısım Cennet, yalnızca seyir terasından bakabildiğimiz Cehennem.

Cennet Çukuru

Önce Cehennem tarafına gidiyoruz. Cam terastan geçerken tüylerim ürperiyor. Kalp atışlarım hızlanınca gözlerimi kapatıp arkadaşlarımın koluna girerek bakmadan yürüyorum. Derinliği 128 metre olan obruk nitekim ürkütücü. Terasta karşılaştığımız bir çift, yıllar evvel buraya nasıl indiklerini anlatıyor. Evvelden dağcılık ekipmanıyla inenler oluyormuş. Cehennem Çukuru’nun Sicilya’daki Etna Yanardağı ile de bir bağı var. Yunan Mitolojisi’ne nazaran Zeus, alevler kusan yüz başlı ejderha Typhon’u burada yaptıkları bir arbedede yener. Onu sonsuza dek Etna Yanardağı’nın altına kapatacaktır. Öncesinde bir mühlet bu Cehennem Çukuru’na hapseder.

Cehennem’i doruktan izleyip gereğince tüylerimiz ürperdikten sonra istikametimizi Cennet’e çeviriyoruz. Cennet’te biraz içimiz açılır diye beklerken 452 basamaklı bir merdivenle karşılaşıyoruz. Neyse ki asansör var. Asansörü dönüşe bırakarak merdivenlerden iniyoruz. Biraz sıkıntı olsa da etrafı izleyip kuş seslerini dinleyerek inmek yeterli hissettiriyor. Derinliği 70 metre. Tabanın güneyinde 200 metre uzunluğunda ve en derin noktası 135 metre olan bir mağara var. Mağaranın girişinde Meryem Ana Kilisesi çıkıyor karşımıza. Tarihi MS 5’inci yüzyıla dayanıyor.

Narlıkuyu

AKVARYUM ÜZERE KOYLAR

Cennet Cehennem Obrukları’nı ziyaret edenler Şeytan Deresi Vadisi’nde dik bir yamaçtaki Adam Kayalar’ı, şifalı havasıyla Astım Mağarası ve Helenistik periyottan kalan Uzuncaburç Antik Kenti’ni de geziyor. Biz çok acıktığımız ve biraz da deniz havası almak istediğimiz için bu noktaları daha sonra gezmek üzere bırakıp Narlıkuyu’ya gidiyoruz. Narlıkuyu, Mersin’in Silifke ilçesine bağlı hoş bir kıyı beldesi. Tarih boyunca kıymetli bir liman kenti olmuş. O denli hoş bir koyu var ki sakinliğine, akvaryum üzere denizine, oturduğum yerden izlediğim balıkçı teknelerine hayran kalıyorum. Ada havası var Narlıkuyu’da. Koyu çevreleyen balık restoranları biraz daha ihtimamlı olsa; mesela tüm restoranlarda plastik yerine ahşap masalar, sandalyeler kullanılsa buranın çok daha alımlı bir yer haline geleceğinden eminim. Hem yemek yiyebileceğiniz hem de neredeyse oturduğunuz sandalyeden denize atlayabileceğiniz böylesine hoş bir koyu her yerde göremezsiniz. Yemek için Akyar Koyu’nda Cemal’in Yeri’ne gidiyoruz. Muhteşem!

BN kahvaltısı

Masamızın baş tacı bölgenin meşhur balığı lagos. Izgarada pişen balık, iri kesimlere bölünerek servis ediliyor. Karides güveç, kalamar, tüm sıcak ve soğuk mezeler çok lezzetli fakat favorim sarımsak, limon ve maydanoz sosuyla lezzetlendirilmiş anne patatesi ve salata oluyor. Burada yaşasam müdavimi olurum.

Akyar Koyu

EFSANELERE BAHİS OLAN KALE

Burada görmenizi önereceğim son durak, Kız Kalesi. Yaklaştıkça denizin ortasında tüm ihtişamıyla beliriyor. Kaleyi hem gündüz hem de akşam ışıklandırmalarıyla birlikte görme talihim oluyor. Her ikisi de harika. Bilhassa günbatımında gökyüzü kızıla bürünürken denize yansıyan imajı büyüleyici… Kaleyle ilgili en bilindik efsane, bir hükümdarın kızı için bir kâhine gitmesiyle başlar. Kral çok sevdiği kızının bir yılan tarafından sokulup öldürüleceğini öğrenir. Onu inançta tutabilmek için bu kaleyi yaptırır. Kaledeki kızına bir sepet üzüm gönderdiğinde de maalesef kehanet gerçekleşir. Sepete bir yılan saklanmıştır zira… Kale karaya yalnızca 600 metre uzaklıkta. Yüzerek ya da deniz bisikleti kiralayarak ulaşabiliyorsunuz.

Bulgarların radarında Çanakkale var

Bulgar medyası, Çanakkale’den bu sene en çok seyahat edilecek destinasyonlar ortasındaki ‘gizli mücevher’ olarak bahsediyor. Çanakkale Ticaret ve Sanayi Odası, Bulgaristan’la turizm bağlantılarını güçlendirme çalışmaları kapsamında Mustafa Kemal Atatürk’ün 1913-1915 ortasında Sofya Ataşemiliterliği misyonu sırasında kullandığı çalışma odasının onarımını üstlenmişti. Sofya Büyükelçiliği Konutu’nun içindeki çalışma odası ziyaret edilebiliyor.